ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ Ι
Στοβαιος 2,1,26
Είναι
μεν δύσκολο να καταλάβει κανείς τον θεό αλλά και αδύνατο να τον
περιγράψει, διότι το ασώματο δε μπορείς να το εκφράσεις με σώμα.
Δεν είναι δυνατό να κατανοήσεις το τέλειο με το ατελές, ούτε το αθάνατο με το ολιγόχρονο να ενωθεί, διότι, το μεν είναι αλήθεια για πάντα ενώ το άλλo, σκιάζεται από την εντύπωση.
Το πιο αδύνατο από το δυνατό και το μικρότερο από το μεγαλύτερο, απέχει τόσο, όσο το θνητό από το θείο.Και η ανάμεσα τους απόσταση αμαυρώνει τη θέα του ωραίου, διότι τα σώματα είναι ορατά μέσω των οφθαλμών, και μέσω της γλώσσας είναι ορατά τα όσα λέγονται.
Το δε ασώματο είναι και αόρατο και ασχημάτιστο, δεν μπορεί όμως να γίνει αντιληπτό από τις αισθήσεις μας ό,τι είναι ασώματο και αφανές και ασχημάτιστο, και δεν έχει σχηματιστεί από ύλη.
Εννοώ, πως ότι δεν μπορείς να περιγράψεις, αυτό είναι ο θεός.
Αυθεντικό κείμενο:
Θεόν νοήσαι μεν χαλεπόν, φράσαι δε αδύνατον ώ και νοήσαι δυνατόν το γαρ ασώματον σώματι σημήναι αδύνατον, και το τέλειον το ατελεί καταλαβέσθαι ου δυνατόν, και το αίδιον το ολιγοχρονίω συγγενέσθαι δύσκολον. το μεν γαρ αεί εστί, το δε παρέρχεται και το μεν αληθεία εστί, το δέ υπό φαντασίας σκιάζεται. το δέ ασθενέστερο, του ισχυροτέρου και το έλαττον του κρείττονος διέστηκε τοσούτον, όσον το θνητόν του θείου. η δε μέση τούτων διάστασις αμαυροί τήν του καλού θέα οφθαλμοίς μεν γαρ τα σώματα θεατά, γλώττη δε τα ορατά λεκτά το δε ασώματον και αφανές και ασχημάτιστον και μηδέ εξ ύλης υποκείμενον υπό των ημετέρων αισθήσεων καταληφθήναι ου δύναται. εννοούμαι, ώ εννοούμαι ο εξειπείν αδύνατον, τούτον εστιν ο θεός…..
…..Ανάλυση:
Ο Θεός είναι ασώματος.
Ο άνθρωπος είναι σώμα.
Πως είναι δυνατόν να περιγράψεις το ασώματο με σώμα;
Το μεν ασώματο είναι αλήθεια.
Το δε σώμα σκιάζεται από την εντύπωση πως είναι κάτι.
Η ανάμεσα τους απόσταση αμαυρώνει την θέα του ωραίου.
Τα σώματα είναι ορατά μέσω των οφθαλμών, και μέσω της γλώσσας γίνονται ορατά τα όσα λέγονται.
O Θεός είναι και ασώματος αλλά και δεν έχει σχήμα διότι είναι το Θείον, το Όλον Φως.
Το δε ασώματο είναι αόρατο και δεν έχει σχήμα ούτε μορφή ούτε είναισχηματισμένο από ύλη, και δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό από τις πέντε αισθήσεις, (αφή, ακοή, όσφρηση, γεύση, όραση), διότι οι αισθήσεις είναι από ύλη.
Το σώμα σχηματίζεται από ύλη.
Το ασώματο σχηματίζεται κι αυτό μεν, αλλά δεν έχει μορφή από ύλη.
Διότι κάθε μορφή σχηματίζεται από τα δικά του χαρακτηριστικά.
Σώμα λοιπόν ορίζουμε κάθε τι που αποτελείται από ύλη.
Ασώματο ορίζουμε κάθε τι που δεν αποτελείται από ύλη.
Και είναι αδύνατον να περιγράψεις το ασώματο με σώμα.
Δηλαδή είναι αδύνατον να περιγράψεις με τις πέντε αισθήσεις αφή, ακοή, όσφρηση, γεύση, όραση, κάθε τι ασώματο.
Οι πέντε αισθήσεις ανήκουν αποκλειστικά στο σχηματισμένο σώμα-μορφή από ύλη.
Με τα συναισθήματα όμως που είναι ασώματες ενέργειες μπορούμε να δούμε το ασώματο.
Αλλά και πάλι τα συναισθήματα δεν ανήκουν στο Φως, στον Θεό.
Αλλά είναι θνητά συναισθήματα θνητών σωμάτων.
Διότι το σώμα σωματοποιεί κάθε ασώματη ενέργεια σε συναίσθημα η αίσθηση, αλλά που κάθε τι έχει και το αντίθετο του, άρα είναι μεγάλη πλάνη τα συναισθήματα, διότι είναι η ένωση του φωτός με το σκότος που επέφερε μία φύση διπολική, το πνεύμα της φύσης, όπου δεν είναι ούτε φως ούτε σκότος.
Διότι ο Θεός είναι το απόλυτο Αγαθό, και ούτε καν η λέξη Πανάγαθος μπορεί να περιγράψει τον Θεό, διότι είναι ύβρεις, και καλύτερο είναι όταν μιλούμε για τον Θεό η σιωπή..
Δεν είναι δυνατό να κατανοήσεις το τέλειο με το ατελές, ούτε το αθάνατο με το ολιγόχρονο να ενωθεί, διότι, το μεν είναι αλήθεια για πάντα ενώ το άλλo, σκιάζεται από την εντύπωση.
Το πιο αδύνατο από το δυνατό και το μικρότερο από το μεγαλύτερο, απέχει τόσο, όσο το θνητό από το θείο.Και η ανάμεσα τους απόσταση αμαυρώνει τη θέα του ωραίου, διότι τα σώματα είναι ορατά μέσω των οφθαλμών, και μέσω της γλώσσας είναι ορατά τα όσα λέγονται.
Το δε ασώματο είναι και αόρατο και ασχημάτιστο, δεν μπορεί όμως να γίνει αντιληπτό από τις αισθήσεις μας ό,τι είναι ασώματο και αφανές και ασχημάτιστο, και δεν έχει σχηματιστεί από ύλη.
Εννοώ, πως ότι δεν μπορείς να περιγράψεις, αυτό είναι ο θεός.
Αυθεντικό κείμενο:
Θεόν νοήσαι μεν χαλεπόν, φράσαι δε αδύνατον ώ και νοήσαι δυνατόν το γαρ ασώματον σώματι σημήναι αδύνατον, και το τέλειον το ατελεί καταλαβέσθαι ου δυνατόν, και το αίδιον το ολιγοχρονίω συγγενέσθαι δύσκολον. το μεν γαρ αεί εστί, το δε παρέρχεται και το μεν αληθεία εστί, το δέ υπό φαντασίας σκιάζεται. το δέ ασθενέστερο, του ισχυροτέρου και το έλαττον του κρείττονος διέστηκε τοσούτον, όσον το θνητόν του θείου. η δε μέση τούτων διάστασις αμαυροί τήν του καλού θέα οφθαλμοίς μεν γαρ τα σώματα θεατά, γλώττη δε τα ορατά λεκτά το δε ασώματον και αφανές και ασχημάτιστον και μηδέ εξ ύλης υποκείμενον υπό των ημετέρων αισθήσεων καταληφθήναι ου δύναται. εννοούμαι, ώ εννοούμαι ο εξειπείν αδύνατον, τούτον εστιν ο θεός…..
…..Ανάλυση:
Ο Θεός είναι ασώματος.
Ο άνθρωπος είναι σώμα.
Πως είναι δυνατόν να περιγράψεις το ασώματο με σώμα;
Το μεν ασώματο είναι αλήθεια.
Το δε σώμα σκιάζεται από την εντύπωση πως είναι κάτι.
Η ανάμεσα τους απόσταση αμαυρώνει την θέα του ωραίου.
Τα σώματα είναι ορατά μέσω των οφθαλμών, και μέσω της γλώσσας γίνονται ορατά τα όσα λέγονται.
O Θεός είναι και ασώματος αλλά και δεν έχει σχήμα διότι είναι το Θείον, το Όλον Φως.
Το δε ασώματο είναι αόρατο και δεν έχει σχήμα ούτε μορφή ούτε είναισχηματισμένο από ύλη, και δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό από τις πέντε αισθήσεις, (αφή, ακοή, όσφρηση, γεύση, όραση), διότι οι αισθήσεις είναι από ύλη.
Το σώμα σχηματίζεται από ύλη.
Το ασώματο σχηματίζεται κι αυτό μεν, αλλά δεν έχει μορφή από ύλη.
Διότι κάθε μορφή σχηματίζεται από τα δικά του χαρακτηριστικά.
Σώμα λοιπόν ορίζουμε κάθε τι που αποτελείται από ύλη.
Ασώματο ορίζουμε κάθε τι που δεν αποτελείται από ύλη.
Και είναι αδύνατον να περιγράψεις το ασώματο με σώμα.
Δηλαδή είναι αδύνατον να περιγράψεις με τις πέντε αισθήσεις αφή, ακοή, όσφρηση, γεύση, όραση, κάθε τι ασώματο.
Οι πέντε αισθήσεις ανήκουν αποκλειστικά στο σχηματισμένο σώμα-μορφή από ύλη.
Με τα συναισθήματα όμως που είναι ασώματες ενέργειες μπορούμε να δούμε το ασώματο.
Αλλά και πάλι τα συναισθήματα δεν ανήκουν στο Φως, στον Θεό.
Αλλά είναι θνητά συναισθήματα θνητών σωμάτων.
Διότι το σώμα σωματοποιεί κάθε ασώματη ενέργεια σε συναίσθημα η αίσθηση, αλλά που κάθε τι έχει και το αντίθετο του, άρα είναι μεγάλη πλάνη τα συναισθήματα, διότι είναι η ένωση του φωτός με το σκότος που επέφερε μία φύση διπολική, το πνεύμα της φύσης, όπου δεν είναι ούτε φως ούτε σκότος.
Διότι ο Θεός είναι το απόλυτο Αγαθό, και ούτε καν η λέξη Πανάγαθος μπορεί να περιγράψει τον Θεό, διότι είναι ύβρεις, και καλύτερο είναι όταν μιλούμε για τον Θεό η σιωπή..
Ο ΦΟΒΟΣ ΓΕΝΝΑ ΜΙΑ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΝ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ ΠΙΣΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΛΥΤΡΩΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΓΕΝΝΑ Η ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΠΟΣΟ ΔΕ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ.
Η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΡΟΚΑΛΛΕΙ Η ΟΜΑΔΑ ΠΙΣΤΗΣ ΤΟΥΣ ΗΡΕΜΕΙ ΚΑΙ ΠΑΥΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΑΝ ΠΟΤΕ.
Πηγή:
oneirosky.blogspot.gr
